غزل
له تورو
سترګو دې ویښته د رنجو
خال نیولی
لکه په لاس چې وي سړی
نړاند ديوال نیولی
د اندرونې کیفیت حال يې
رونړی اوښکې وای
دی يې و سترګو ته تصویر
لکه دسمال نیولی
مجبورۍ ډېر مغرور مجبور
کړل محروم پرېږده ایسته
دلته زر داره دی هم بل ته
لاس په سوال نیولی
زلفی يې کې پر مخ خورې کې
زما وزړه ته دی چل
کې د دریاب په غاړه دی
ماهي ته جال نیولی
ستا تر نامه کړلو قربان
چا دخپل کور ګرد اسباب
چا و ملنګ ته دئ خالی د
اوړو تال نیولی
د شپې مې هم نشته سکون د
بل په کار مشغول یم
غریبه بخته ما هم دی پر
لاس مشال نیولی
د بنړو خوف دی عا مره لکه
توره دی تېره
لاس مې و مخ ته ځکه دی
لکه یو ډال نیولی
