غزل
لكه نغمه لكه سنــدره خوږه ېې راته خوږ داسې دلـبره خوږه ستا دې قسم وي چې ښې ډيرې كوه ستا هره يوه يوه خـبره خوږه جار له ستـمه دې په سترګو يې وړم ناز دې ګبين ادا شكـــره خوږه وطـــنه څه ميوې دانې دې ستايم خاوره خـــوږه هم دې ډبــره خوږه زه ساه نيـولى دې ناڅاپـــه ووې وايه غزل دې نغمه ګره خوږه |