راګ
دزړه ګلاب رانه پټکي کې څڼور يووړ که ېې د تورو شپو په غيږ کې زيړي لمر يووړ؟ عشق مې د وياړ د حد تر بره رسيدلي و خو دا د بخيل کلي شکونو رانه ژر يووړ ته ځوانې مرګ شې اي انکاره ولې چوپ پاتې شوې؟ ښه دې ليدو رانه ېې زړه په يو نظر يووړ داد ښارونو په لور تللې لار دې خداي بنده کړي زمونږ د غره نه خو ېې هر يو بختور يووړ يوليوني شاعر اخير هم په سندرو رانه د زړه کچکول کې د ژوند واړه سمندر يووړ راګ دې له شنو بنګړو او تال دې له چمبې بلينډې ځان سره لرې نه راتلونکي مساپر يووړ، |