پښتنه ملالۍ
یاده پښتنو کې لر او بره شوې
هر چا خوله کې پاتې او سندره شوې
ته د غیرتنو او ننګونو مور
نیغ پر دښمن لاړې چې خبره شوې
ویاړ د پښتنو او د غازیانو ئې
ته چې د میوند د جنګ افسره شوې
هر مومن کړه غوره د جهاد لاره
ته په مومنانو کې رهبره شوې
ټینګ سنګر میوند کې د جنګونو وې
ځکه د غلیم ډال ته سپره شوې
خاوره د میوند پرې سره لمبه کړه تا
وړانګه سوزونکې کوز له لمره شوې
تا چې د شهید په وینو خال کیښود
ډیره ښایسته بیا تر قمره شوی
تا د آزادۍ جنډه چې پورته کړه
لاړې په هوا سپینه کوتره شوی
هر افغان چې نن تاته سلام کوې
ځکه نجونو میره تر خیبره شوې
تا چې وکړه مینه د وطن سره
ګرمه بدرګه بیا تر سنګدره شوې
وستایه (ضامنه) د (سایل) احساس
وایي ملالۍ ولې سوالګره شوې
یادونه: ښاغلې رحمت شاه سایل د پښتونخوا یو پیاوړی، منلې او خوږ ژبې شاعر دی، چې پخپل قهرمانې، پښتنی ملالۍ د غیرت پت،
غزت او د افغانې شهامت څخه ئې ستاینه کړیده، او بیا ئی د افغانانو د کډوالۍ په وخت کې چې کومې افغانی پیغلې او نجوني د پیښور
ښار په بازارونو او کوڅو کې ئې د خیرات ټولولو او ګدایي په حال کې لیدلې دي نو خپلې تړمې اوښکی ئې د هغوی په غمجنی حالت
خویه ملالۍ د میوند د جنګ نغمې ملالۍ
دا یو احساس مې په والله چې بې نیټې وژني
چې چا بنګلې ونیوې څوک بازار کې خیر غواړي
دغه سلوک مې د جهاد د فلسفې وژني
(سایل)
