کـــور

د شعرونو لومړۍ پاڼه

   د ښاغلي جلال  " امرخېل "  شعرونه
 

غزل

د پرهر څړيکې په شور شي ، پټ دردونه پرې درانده شي
هديرې شي غوڅې ، غوڅې چې روحونه پرې درانده شي

محبت چې سړی مات کړي ، اندامونه پرې درانده شي
خپل وجود ورباندې بار شي ، خپل لاسونه پرې درانده شي

د قاتل تخت به ډوبيږي ، که مقتل ډک شي له وينو
او رسۍ به د دار شليږي ، که سرونه پرې درانده شي

چې د زړه په درد شي پورته ، ورته تاب وبايلي غرونه
منعکس يې کړي صحرا ته ، اوازونه پرې درانده شي

نور سينګار ته حاجت نه شته ، يو شين خال پر تندي پرېږده
هر تصوير بدرنګه کيږي ، چې رنګونه پرې درانده

ستا غمونه دې انبار وي ، او جلال دې وي يوازې
هغه سترګې دې ړندې شي ، چې ګلونه پرې درانده شي

 

 

ددې پاڼې د محتوياتو د مکررچاپ حقوق په بشپړه توګه خوندي دي، دهر قسم نشر او کاپي کولو څخه دې ډډه وشي !
 که د "هيواد" په هکله  کومه پوښتنه يا نيوکه لرئ د "هېواد" د مسئولې ډلې سره په تماس کې شئ.